|
บางครั้ง ขณะที่ร่างกายสามารถเดินเหิน หรือไปไหนมาไหนได้อย่างที่ต้องการ แต่ใจด้านใน กลับรู้สึกถึงแต่ภาวะที่แสดงความคับข้อง อึดอัด ติดตัน คับแคบ
อารมณ์ด้านลบต่างๆ เช่น ความโกรธเกลียด ความอาฆาต ความริษยา พยาบาทเปรียบเหมือนกำแพงขังใจไว้ จนใจรู้สึกได้แต่ความอึดอัดคับแคบกลางอก ดังวลีที่ว่า ไม่สบายอกไม่สบายใจ แม้เราจะรู้ถึงภาวะเช่นนี้อยู่เต็มอก และปรารถนาจะขับไล่อารมณ์ร้ายเช่นนี้ออกไปจากใจ แต่ความเป็นจริงอีกด้านหนึ่ง ก็ราวกับอยากจะกอดความรู้สึกเหล่านี้ไว้เต็มอกเช่นกัน เป็นเรื่องที่แปลกแต่จริง ที่เราไม่อาจผลักสิ่งที่มีพิษภัยต่อชีวิตจิตใจออกไปได้ ที่เป็นเช่นนี้ เพราะ ประการแรก เรามีท่าทีเดิมๆ ต่ออารมณ์หรือความรู้สึกต่างๆ ที่เกิดขึ้น นั่นคือ การด่วนมองสาเหตุที่มาของอารมณ์ที่เป็นปัญหาต่อจิตใจนั้นๆ ว่าอยู่ภายนอกตัว ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ หรือบุคคลใดๆ ก็แล้วแต่ ซึ่งแม้จะจริงก็ตาม แต่ก็ทำให้เราข้ามช่วงตอนสำคัญไป นั่นคือ ช่วงตอน แห่งการยอมรับว่า เราเป็นผู้มีส่วนรับผิดชอบอารมณ์ที่เกิดขึ้นในขณะนี้ เปรียบเหมือน ในขณะนี้เนื้อตัวของเรากำลังสกปรก หรือเลอะเทอะ เรื่องเร่งด่วนที่สุด คือ การรีบชำระล้างทำความสะอาด ไม่ใช่การเที่ยวเพ่งโทษหรือเอาผิดว่า ใครมาทำให้เนื้อตัวของฉันเลอะเทอะ แม้ในกรณีที่มีความจำเป็นที่ต้องทำเช่นนั้น ในบางเรื่อง นั่นก็เป็นเรื่องภายหลัง เพราะการด่วนมองหาเหตุนอกตัว ด้วยการโทษบุคคลหรือเหตุการณ์ภายนอกนั้น หาได้ทำให้อารมณ์ในขณะนั้นดีขึ้น หรือคลี่คลายได้เลย ที่สำคัญคือ การด่วนวิ่งออกนอกตัว ทำให้เราไม่สามารถมีหลักภายในให้เกาะ จนตั้งมั่นพอ ที่จะคิดหาทางไปแก้ไขเหตุการณ์ภายนอก หรือรับมือกับบุคคลภายนอกได้ ประการต่อมา เพราะเราถูกหลอกให้วิ่งตามอารมณ์ ถูกหลอกให้เห็นว่าเรื่องราวรายละเอียดแห่งความนึกคิดเหล่านั้น เป็นจริงเป็นจัง โดยไม่สามารถตั้งตัว หรือรู้ทันได้เลยว่า สิ่งที่กำลังเกิดขึ้น เกิดขึ้นภายในขอบเขตกายใจของเราคนเดียวเท่านั้น ในขณะที่เราเห็นว่า ทุกคน ทุกเรื่องราว ในห้วงความคิดล้วนโลดแล่นและเป็นไปครอบคลุมทุกสิ่งทุกอย่างทั้งโลกทั้งจักรวาล เมื่อเป็นอย่างนี้ เหมือนเราถูกหลอกให้วิ่งออกจากสาเหตุหลักของปัญหา กรอบในการมองปัญหาและจัดการกับอารมณ์ จึงกว้างขวาง ยุ่งยาก จนตามแก้ได้ยาก เพราะเราจะตามแก้ไปทุกคน ทุกเรื่อง ทุกราว ตามแก้ไปทั้งโลก ทั้งจักรวาล ทั้งที่ ในความเป็นจริงแล้ว การออกจากปัญหาต้องเริ่มต้นภายในกรอบกายใจนี้ หรือจะกล่าวให้ถูกต้องจริงๆ เราสามารถแม้กระทั่ง จบเรื่องแย่ๆ ได้ที่นี่และเดี๋ยวนี้ แม้ไม่ใช่เรื่องที่จะทำได้ง่าย ไม่ใช่ใครๆ ก็ทำได้ แต่นั่น ไม่ควรถือเป็นเงื่อนไขที่จะไม่ทำให้เราเริ่มต้นพยายาม เพื่อทลายกำแพงออกจากการถูกจองจำในกรงขังแห่งความคิดหรือความรู้สึกร้ายๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก ดังนั้น หากเราตกอยู่ในภาวะที่เรือนใจกลายเป็นเรือนจำ การกลับมาอยู่กับตัวเอง การมองย้อนเข้าหาตัว กลับมามองหาเหตุภายในมากกว่า ตามเหตุภายนอก จะทำให้กรอบการจัดการกับความทุกข์ ตั้งรับกับภาวะอารมณ์ต่างๆ ดังกล่าว เหล่านั้นทำได้ง่ายขึ้น หรืออย่างน้อยก็เป็นการเิริ่มต้นถูกทาง ไม่ว่าเราจะเลือกวิธีการหลบหลีก การปะทะด้วยสติปัญญา การปรับเปลี่ยนปรับตัว และพิจารณาหาหนทางกำหนดท่าที หรือการเจรจา เพื่อจัดการแก้ไขที่มาของอารมณ์ด้านลบที่ไม่พึงประสงค์ ทั้งนี้ เพื่อที่จะปลดปล่อยใจให้เป็นอิสระจากการถูกจองจำอีกครั้งหนึ่ง วัยรุ่นเป็นวัยที่มีจินตนาการ และพลังแห่งการสร้างสรรค์เรียนรู้ที่ล้นเหลือ ขณะเดียวกัน ก็มีข้อเรียกร้องส่วนตัวสูง ไม่ว่าทางกายภาพ และทางอารมณ์ จากสังคม และบุคคลที่เขาเกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว พ่อแม่ เพื่อนฝูง หรือคนที่ตนรัก ในขณะที่สภาพเศรษฐกิจ และสังคมรอบข้างตัวเขา มีความผันผวนเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นข้อจำกัดที่ทำให้สภาพความเป็นจริงที่เป็นอยู่ ไม่สอดคล้องกับจินตนาการ พลังแห่งการสร้างสรรค์เรียนรู้ และข้อเรียกร้องส่วนตัวของเขา ในขณะเดียวกัน ความผันผวนเปลี่ยนแปลง ยังเกิดผลกระทบด้านลบ ที่เป็นภัยโดยตรงต่อตัววัยรุ่นเอง วัยรุ่นที่ขาดความสามารถในการควบคุมตนอย่างเพียงพอ จะไม่มีความพร้อมในการรับมือ กับความเปลี่ยนแปลงและผลกระทบเหล่านั้น วัยรุ่นเหล่านี้จะรู้สึกสับสน และมีพฤติกรรมแปรปรวน หรือเปลี่ยนไปตามอิทธิพล ของผลกระทบอันเนื่องมาจากความเปลี่ยนแปลงทางสังคมและเศรษฐกิจ ที่เกิดขึ้น ซึ่งปรากฏเป็นปัญหาต่างๆ ที่เห็นกันอยู่
สำหรับวัยรุ่นที่ขาดพื้นฐานในการควบคุมตน และจัดการกับอารมณ์ ผู้ใหญ่ที่รับผิดชอบดูแล จะเหนื่อยหลายเท่าตัว เนื่องจากวัยรุ่น เป็นวัยที่นับวันจะเหินห่างจากผู้ใหญ่ที่เคยใกล้ชิด แต่จะหันหาสิ่งน่าสนใจใหม่ๆ ที่เขาต้องการทดลองและเรียนรู้ ซึ่งยิ่งเป็นข้อจำกัดที่ทำให้จูนคลื่นกันไม่ติด หรือพูดกันไม่รู้เรื่อง สำหรับผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิดวัยรุ่นนั้น การสื่อสารบนพื้นฐานแห่งความเข้าใจในอารมณ์ และเอกลักษณ์เฉพาะในช่วงวัยของเขา ในยุคของเขา โดยไม่เอาเงื่อนไขหรือความต้องการที่เกิดจากอคติเฉพาะตัวเข้าไปแทรก จะทำให้เห็นช่องทางช่วยเหลือให้วัยรุ่นที่ตนดูแลอยู่ ลดความสุ่มเสี่ยงต่อภัยอันตราย ลดความสับสนต่อความผันผวนทางอารมณ์และทางสังคมที่เขาประสบพบเจอ ส่งเสริมพลังแห่งการสร้างสรรค์เรียนรู้ที่เขามีอยู่ ทั้งยังเป็นทางให้สามารถสร้างความเข้าใจและการยอมรับ ในความเห็นและความต้องการของกันและกัน ระหว่างผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิดและตัววัยรุ่นเอง วันที่ ๒๐ ของทุกเดือน เป็นวันเริ่มต้นการอบรมจิตภาวนา หลักสูตรสำหรับชาวต่างประเทศ ที่ทีปภาวันธรรมสถาน เดือนนี้มีชาวต่างประเทศทั้งหมด ๔๐ คน จากหลากหลายชาติเข้าร่วมอบรมในหลักสูตรนี้ การอบรมจะไปสิ้นสุดในวันที่ ๒๗ ของทุกเดือน
โดยทั่วไปแล้ว เหตุผลของการลงมือแสวงหาคุณค่าทางจิตใจ ของแต่ละคนมีความแตกต่าง และมีทีี่มาไม่เหมือนกัน บางคนรู้สึกเป็นทุกข์ และเคร่งเครียด เนื่องจากถูกบีบคั้นจากรูปแบบการดำเนินชีวิต ทีต้องทั้งแข่งขันและแก่งแย่งช่วงชิง บางคนรู้สึกเบื่อหน่ายวิถีชีวิตที่ต้องดิ้นรนอย่างไม่มีที่สิิ้้นสุด โดยไม่รู้ว่าที่ต้องดิ้นรนแทบเป็นแทบตายนั้น เพื่ออะไร เพื่อใครกันแน่ บางคนอาจจะต้องการเพียงสนองความสงสัยอยากรู้ บางคนอาจจะต้องการแสวงหาความสุขอย่างใหม่ หรือบางคนอาจลองทำตามกระแสความนิยม ไม่่ว่าแต่ละคนจะมีเหตุผลที่มาอย่างไร อย่างน้อย เมื่อทุกคนมีแนวทางร่วมกัน คือ การหันมาให้ความสำัคัญกับการฝึกฝนใจ ซึ่งเป็นภาคส่วนสำคัญของชีวิต และเป็นกลไลหลักของการดำเนินชีวิต โดยอาศัยพุทธวิธีแล้ว สิ่งที่ทุกคนจะได้รับคือ ความเข้าใจตนเอง ความเข้าใจชีวิต และความสามารถในการใช้ชีวิตได้อย่างถูกต้องขึ้น ซึ่งนอกจากจะทำให้แต่ละคน มีโอกาสเข้าถึงคุณค่าทางใจที่ตนต้องการแล้ว พฤติกรรมการใช้ชีวิตที่ถูกต้อง ยังจะทำให้สังคมรอบข้าง ที่บุคคลนั้นอยู่ร่วมด้วย พลอยได้รับประโยชน์จากการฝึกฝนตนของเขาไปด้วยโดยอัตโนมัติ เช่นนี้ บุคคลนั้น จึงชื่อว่ากำลังสร้างสรรค์คุณค่าให้กับทั้งตนเองและผู้อื่น วันอาทิตย์ที่ ๒๐ ซึ่งเป็นสัปดาห์ที่ ๓ ของเดือน ทางทีปภาวันธรรมสถานได้จัดกิจกรรมอบรมจริยธรรมเบื้องต้น แก่นักเรียนระดับประถมศึกษา เกาะสมุย อีกครั้งหนึ่ง โดยในสัปดาห์นี้ มีนักเรียนพร้อมด้วยคุณครูจาก ๖ โรงเรียน นำนักเรียนประมาณ ๘๐ คน เข้าร่วมอบรมกิจกรรมในวันนี้ มีพระวิทยากร ๒ รูป คือ พระอาจารย์มานพ จากสวนโมกขพลาราม และพระอาจารย์มาลา จากวัดอุโมงค์ จังหวัดเชียงใหม่ ได้เมตตามาให้การอบรมจริยธรรมครั้งนี้
บรรยากาศการอบรมวันนี้ เต็มไปด้วยสาระและบันเทิง จากสไตล์การบรรยายของพระอาจารย์ทั้งสองท่าน ที่ครบครันทั้งเนื้อหา และสอดแทรกความสนุกสนานตลอดรายการ วันนี้เราจึงได้เสียงหัวเราะจากน้องๆ ดังทั่วสวนธรรมเภรีเป็นระยะๆ วันนี้ จึงเป็นอีกหนึ่งวันแห่งสาระประโยชน์ที่ทุกฝ่ายได้ร่วมกันสร้างสรรค์และส่งเสริม เพื่อต่อเติมให้บุตรหลานตัวน้อยของเรา เติบโตเป็นบุคลากรที่เข้มแข็งและทรงคุณค่า ของสังคมในอนาคตต่อไป (อ่านรายงานโดยละเอียดในเว็บไซด์คลิ๊ก ที่นี่) เดือนกุมภาพันธ์นี้ ทีทีปภาวันธรรมสถาน นอกจากจะมีการจัดกิจกรรมอบรมการปฏิบัติธรรม ตามหลักสูตรปกติแล้ว ยังมีบุคลากรซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ จากโรงพยาบาลตรัง จำนวนกว่า ๔๐ คน เข้ารับการอบรมตั้งแต่วันที่ ๖ จนถึงวันที่ ๙
และขณะนี้ มีนักศึกษาจากโรงเรียนสมุยบริหารธุรกิจ ๔๕ คน พร้อมด้วยอาจารย์อีก ๒ ท่าน เข้ารับการอบรม โดยจะอยู่อบรมธรรมะปฏิบัติที่ทีปภาวันธรรมสถาน จนถึงวันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ โดยมีพระอาจารย์์มานพจากสวนโมกขพลาราม ทำหน้าที่เป็นพระวิทยากร ผู้ให้การอบรม นอกจากนั้น วันที่ ๑๘ กุมภาพันธ์ ของเดือนนี้ ยังเป็นวันมาฆะบูชา ซึ่งเป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา โดยเป็นคล้ายวันที่พระพุทธเจ้าได้แสดงโอวาทปาฏิโมกข์ แก่ภิกษุอรหันตขีณาสพ ๑,๒๕๐ รูป ที่วัดพระเวฬุวัน กรุงราชคฤห์ วันนี้เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า วันจาตุรงคสันนิบาต คือ เป็นวันที่มีเหตุการณ์สำคัญ ๔ อย่างเกิดประชุมพร้อมกัน คือ ๑. วันนั้นเป็นวันเพ็ญเดือนมาฆะ (ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๓) ๒. ภิกษุ ๑,๒๕๐ องค์ มาประชุมกันโดยมิได้นัดหมาย (ภิกษุผู้เคยเป็นชฎิล ๑,๐๐๐ องค์ ที่ฟังอาทิตตปริยายสูตรแล้วบรรลุเป็นพระอรหันต์ และภิกษุผู้เป็นบริวารเก่าของพระอัครสาวกทั้ง ๒ อีก ๒๕๐ องค์) ๓. ภิกษุเหล่านั้นเป็นพระอรหันต์ขีณาสพผู้ทรงอภิญญา ๖ ๔. ท่านเหล่านั้นเป็นเอหิภิกขุ ที่ได้รับการอุปสมบทจากพระพุทธองค์ การประชุมในครั้งนั้น ถือเป็นเหตุการณ์ครั้งสำคัญมากต่อการประดิษฐานพระศาสนา ถือเป็นวันที่พระพุทธองค์ได้มอบนโยบาย อันเป็นหัวใจ หลักการ เป็นอุดมการณ์ ของพระพุทธศาสนา ให้พระสาวกได้รับทราบตรงกัน ก่อนที่จะได้แยกย้ายกันไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ยินดีต้อนรับ ผู้เข้าเยี่ยมชมทุกท่าน เว็บไซด์แห่งนี้ จัดทำขึ้น เพื่อประชาสัมพันธ์ และเผยแผ่กิจกรรมของ สถานปฏิบัติธรรม ทีปภาวันธรรมสถาน และมูลนิธิทีปภาวัน
|
ยินดีต้อนรับผู้เข้าเยี่ยมชมทุกท่าน หน้าบล็อกนี้ เป็นทีประกาศข่าวสาร ความเคลื่อนไหวทั่้วๆ ไปของทีปภาวันธรรมสถาน และนำเสนอบทความธรรมะ หรือข้อคิดสั้นๆ เกี่ยวกับหลักการดำเนินชีวิตทั่วไป
คลังบทความ
December 2012
หัวข้อบทความ
All
|
RSS Feed